Elisabeth Kübler-Ross, avonturierster van het Hiernamaals …
Dr. Elisabeth Kübler-Ross (EKR) is door velen gekend als de grondlegster van de palliatieve zorg. …
Dr. Elisabeth Kübler-Ross (EKR) is door velen gekend als de grondlegster van de palliatieve zorg. Dat is zeker geen overdrijving.
Jarenlang genoot zij een ‘slechte’ reputatie en werd ze achtervolgd als ‘die vrouw van het sterven en de dood’. De zware lading kennende die in onze cultuur aan het overlijden wordt gegeven, moet die 30 jaar geen al te prettige periode zijn geweest voor EKR.
Toch zette zij haar onderzoek onverdroten voort en na meer dan 20.000 gevallen bestudeerd te hebben van mensen die al klinisch dood waren verklaard, maar toch ‘terugkwamen’, besloot zij dat het enige onweerlegbare feit uit haar werk ‘het belang ven het leven’ was. Deze visie werd vertaald in een humane behandeling van terminaal zieke mensen, nu gekend als de palliatieve zorg. Tenslotte kreeg EKB voor haar werk 18 (!) ere-doctoraten aan verschillende universiteiten en onderzoeksinstellingen.
Dat is een vraag die ik regelmatig krijg op lezingen en workshops.
Op de eerste plaats hoef je de verhalen over het leven na de dood, wat je hier op aarde komt doen, de betekenis van het leven in het algemeen niet meer te geloven … je kan de antwoorden zelf ervaren.
Dat is uiteraard een enorme stap want dan hoef je niet meer te geloven wat je leest maar je weet het voor jezelf. En dan nog beslis jij of je de ervaring erkent. Als je het erkent dan trek je het in je eigen realiteit; je gaat deze anders ervaren, anders waarnemen. Dat zorgt voor een katalysator-effect. Jouw waarneming creëert immers jouw realiteit. Je realiteit verandert dus. Kies je ervoor om de ervaring niet te erkennen, dan ga je door met het geloofssysteem waarin je altijd hebt gezeten. Ook daar is niets mis mee :-).
Toen ik Rolf net kende kwamen we in een gesprek bij Uri Geller – de man die in de jaren ’70 lepeltjes boog op TV- terecht, wat van mijn kant de opmerking opleverde: “dat kan je toch niet geloven…”.
Ik studeerde fysica, een exacte wetenschap waar enkel plaats is voor datgene wat te meten, te berekenen en bewijzen valt (via je zintuigen, of met de beschikbare geijkte apparatuur) binnen het fysieke kader.
Sinds een paar jaar ben ik co-trainer bij de Gateway Voyage en het vervolgprogramma, Lifeline. Zelf heb ik alle programma’s ook gevolgd.
Tijdens die oefeningen heb ik merkwaardige dingen meegemaakt. Je bevindt je dan namelijk in andere bewustzijnsstaten en je kan met deze staten ook contact maken. Verschillende oefeningen die in de Gateway Voyage worden aangeboden, brachten mij in die diepe staat waar noch tijd, noch ruimte bestaat. Daar heb ik voor het eerst gevoeld en ervaren wat ik al verschillende keren had gelezen en gehoord, namelijk dat we veel meer zijn dan ons fysieke lichaam. Voordien waren het loze woorden op papier maar na die ervaring weet ik dat er een oneindige intelligentie aanwezig is die het hele multiversum behelst en waar ik onderdeel van ben.
Het enige doel van je leven op aarde is gelukkig zijn. Dat is de bottom-line.
Wanneer je gelukkig bent, ben je in sync met het oorspronkelijk veld van creatie (of nog … de bron).
Dat is je kompas; dan weet je dat wat je doet in lijn ligt met hetgeen je hier op aarde komt doen. Het vervult je, het schenkt je vreugde.
In deze hoedanigheid worden we geboren. Jammer genoeg … herinneren we ons dat niet meer. Meer nog, gedurende ons hele leven worden we -vaak met de beste bedoelingen- geprogrammeerd een leven te lijden/leiden dat voldoet aan de verwachtingen van anderen, aan de ’norm’ (doe maar normaal dat is al gek genoeg). Onze levensenergie wordt getemperd.
Uitleggen wat de Gateway is, is soms moeilijk omdat het zich niet laat vangen in klassieke ‘spirituele’ begrippen.
Wat het je brengt, is quasi nog moeilijker. Iedereen is verschillend op verschillende momenten en er is amper een uniforme lijn te trekken die voor iedereen geldt.
Dit gezegd zijnde, zijn er wel een aantal ervaringen, inzichten, transformaties, … die bij meerdere deelnemers terugkomen en afhangen van de intentie en intensiteit waarmee je in de Gateway Voyage stapt:
“De Gateway Voyage gaf me een heel nieuwe kijk op mijn spiritualiteit en mijn hele leven in het algemeen. Ik had het gevoel van volledige vervulling, en tegelijkertijd een verlangen naar meer. Het bleek de ervaring van mijn leven.” ∼ T.T. uit België, deelnemer in 2018
Wat je niveau van vaardigheid in meditatie en bewustzijnsontdekking ook is, de Gateway Voyage versnelt deze vaardigheid om verder, dieper en sneller te gaan. De Gateway-aanpak is uniek. Hij maakt gebruik van Hemi-Sync®, de beproefde audio-technologie ontwikkeld door het Monroe Instituut, die je toelaat op een veilige en westerse manier een waaier aan bewustzijnsstaten zelf te ervaren.
Lees meer
Hemi-Sync of het synchroniseren van de hemisferen
Bob verzamelde al gauw een team van ‘Explorers’ rondom zich, die zich vrijwillig onderwierpen aan een mengeling van de meest uiteenlopende geluidsfrequenties met als doel gemeenschappelijke bewustzijnsstaten te definiëren.
Als mens verkeren we voortdurend in veranderende bewustzijnsstaten, zij het ongecontroleerd. Denk aan dromen, dagdromen, de toestand tussen slapen en waken, enzovoort.
Voor velen is meditatie de eerste stap naar meer spiritueel bewustzijn. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. De westerse mens is van nature een actieve mens: we willen vooral ‘doen’, doelen stellen, iets bereiken. Dat krijgen we met de paplepel mee en wordt verder gestimuleerd door ons onderwijssysteem en het bedrijfsleven. Ledigheid is immers het hoofdkussen des duivels.
Daarom is het met onze westerse mindset zeer moeilijk om na jaren van doorgedreven activiteit plots op een matje te zitten en ‘rustig’ te mediteren. Dat voelt niet natuurlijk aan; we worden daar onrustig van. Het kan ook anders: Hemi-Sync is een audiotechnologie ontwikkeld door het Monroe Instituut, waarmee je in drie dagen bewustzijnsstaten bereikt waarvoor je voorheen 20 jaar meditatie nodig had.
Ik krijg dikwijls de vraag van deelnemers welke koptelefoons ik zou aanraden voor het beluisteren van Hemi-Sync opnames.
Ikzelf gebruik de draadloze koptelefoons van Philips; degenen die je hele oor bedekken, zodat je een beter effect hebt. Het oorspronkelijk model is niet meer verkrijgbaar, maar de opvolger wel: model SHC8800 (zie hieronder).
Uiteraard zijn er vele merken. Een merk dat sommige collega-trainers gebruiken is Sennheiser.
Het is vooral persoonlijke voorkeur. Tegenwoordig is de kwaliteit van alle koptelefoons hoog genoeg om de effecten van Hemi-Sync ten volle te ervaren.
De Morning Exercise is G-E-W-E-L-D-I-G !
Voilà daarmee is alles gezegd.
Indien je toch iets meer informatie verlangt, dan kan je verder lezen :-).
Wanneer je iets in deze materiële realiteit wil manifesteren, is het gemakkelijker om dat vanuit een staat van hoger bewustzijn te doen; het is te zeggen, vanuit een staat die minder zwaar verbonden is met deze realiteit. De Morning Exercise brengt je in een toestand waarbij je je onderbewuste opdracht geeft naar die situatie te evolueren die jij wenst te creëren. Je definieert m.a.w. het resultaat, niet de weg ernaar toe.
Monroe beschrijft zijn buitenlichamelijke ervaringen voor het eerst in Uittredingen, experimenten buiten het lichaam. Zonder dat te willen, verlaat hij zijn stoffelijke lichaam en reist naar plaatsen, ver verwijderd van de stoffelijke en geestelijke werkelijkheid van zijn leven.
Na meer dan tien jaar dieptepsychologisch en parapsychologisch onderzoek, beschrijft hij een geheel nieuwe en fascinerende reis een reis die ons verder brengt dan de bekende dimensies van het fysieke universum.
In Astrale reizen maken we nader kennis met het Monroe Instituut voor Toegepaste wetenschappen. We zijn getuige van Hemi Sync: een opmerkelijk proces met geluidsgolven dat indrukwekkende invloeden heeft op de stadia van bewustzijn. Met behulp van dit door Monroe ontwikkelde programma zijn personen tot reizen door tijd en ruimte in staat.
Bob Monroe schreef 3 boeken in z’n leven; zowat eentje om de 10 jaar.
Uittredingen is zijn eerste boek en werd uitgegeven in 1977. Daarin beschrijft hij voor het eerst z’n buitenlichamelijke ervaringen (BLE).
Al succesvol zakenman had Bob Monroe voor het eerst een bewuste uittreding in 1958. Totaal overstuur raadpleegde hij artsen en psychiaters. Nadat hij gerustgesteld was over het feit dat er niets terminaal met hem aan de hand was, begon hij het fenomeen BLE uitgebreid te onderzoeken en te documenteren.
Het boek is enerzijds een nauwkeurig verslag met plaats, datum, tijd, temperatuur en soms zelfs de positie van z’n lichaam t.o.v. de vier windrichtingen. Anderzijds is het een aangrijpend persoonlijk relaas van een nuchter Amerikaans zakenman die toegang krijgt tot onbekende werelden en dimensies.
Het is opmerkelijk dat vele dienstverleners uit de palliatieve zorg en zij die met terminaal zieken -of met mensen wiens levenseinde nadert- werken, dikwijls dezelfde spijt tegenkomen. Keer op keer worden dezelfde thema’s op een levenseinde betreurd; zaken die men anders had willen aanpakken. Het eerste en meest voorkomende thema hebben we in een vorig artikel besproken.
Het tweede op het lijstje is:
“Ik wou dat ik niet zo hard had gewerkt.”
Ora et Labora, de kloosterregel van Benedictus uit ca 600 N C groeide uit tot het adagium van het Westers Christendom en … geldt nog steeds; Ora et Labora, bidden en werken. Tegenwoordig bidden we met z’n allen iets minder, maar werken we des te meer. Verhalen van vaders en moeders die hun kinderen niet zien opgroeien, de mijlpalen in de opvoeding missen en vervreemden van hun gezin, … zijn helaas legio geworden.
In onze moderne westerse wereld hebben we de neiging ons tot andere culturen te wenden om rust te vinden en/of te mediteren: Yoga en Ashrams uit India, zweetthutten en Ayahuasca uit Amerika, ademhalingstechnieken uit het Boeddhisme; drums, ratels, fluiten, didgeridoos uit de oude wijsheidstradties, …
Wat nog niet iedereen weet is dat er sinds de jaren 1960 ook een “westerse kaart” bestaat om verschillende bewustzijnsstaten te bezoeken, onderzoeken en ondervinden: hierbij wordt gebruik gemaakt van Hemi-Sync®, een wetenschappelijk en klinisch bewezen methode. Deze niet-invasieve audiotechnologie is bovendien erg gemakkelijk in gebruik.
“Ik kan niet wachten tot ik dood ben. Ik kijk ernaar uit.” Dat was een statement van me -jaren geleden in een discussie- die iedereen verontwaardigde. Was ik levensmoe? Zag ik het niet meerzitten? Had ik morbide neigingen? Uiteraard niet! Ik bedoelde enkel dat er na mijn fysieke leven hier op aarde de volgende stap kwam en dat ik kinderlijk enthousiast uitzag naar dat volgende avontuur in bewustzijn.
Zo werd dat echter door de andere mensen in het gesprek niet ervaren. Uitkijken naar de dood is not done of liever not said.